Startsein voor een prettige fotoworkshop met vrouwen, rondom het thema ouder worden: 19 april

Gerretje en ik ontmoetten elkaar toen we 13 waren op de zeilschool in Friesland waar we elk jaar les kregen totdat we zelf les mochten geven. En in januari ging ik met haar een middag varen in Amsterdam. Zij is schipper en ik mocht haar als model inzetten voor mijn serie over stoere, eigenzinnige vrouwen. Het was heerlijk om haar zo te zien genieten aan het roer en samen op die oude trekschuit Hildebrand door de grachten en over het IJ te scheuren. Ik knipte me suf, want wat was ze mooi. En wat was alles mooi. Na afloop dronken we wijn in de kroeg en ik realiseerde me hoe weinig we veranderd waren. Van binnen nog steeds jong… En toen voelde ik verdriet over het ouder worden en mijn stem brak een beetje. “Je vindt het echt erg hè,?” zei ze. “Ik vind het ouder worden leuk, maar niet het uiterlijk verleppen,” zei ik. Ze keek me even aan en zei: “Maar je verlept prachtig!”. En toen konden we niet meer stoppen met lachen. Het was een van de mooiste complimenten die ik had gehoord. Niet: ‘maar je verlept helemaal niet’ of ‘je lijkt nog heel jong’ maar: gewoon erkenning voor dat proces, en dan wel prachtig.

Ik vind het namelijk bij anderen altijd heel mooi. Dat het leven tekent op gezichten en lijven.

Het verbaasde haar dat ik ermee zat/zit en eigenlijk verbaast het mezelf ook wel. Ik vind het namelijk bij anderen altijd heel mooi. Dat het leven tekent op gezichten en lijven. Niets zo boeiend als een doorleefd gezicht, zeker voor mij als fotograaf. Maar zelf had ik nog even willen wachten. Het raakt namelijk aan allerlei dingen. Zoals fysiek aantrekkelijk zijn en jeugd. Ik ben nu van ‘middelbare leeftijd’, een uitdrukking waarin ik me helemaal niet thuis voel. Ik vind het een interessant fenomeen dat een onderzoek waard is en in elk geval verlep ik sinds januari al een stuk enthousiaster.

Verlep jij ook (en wil je zien hoe prachtig)?

Zet je op deze lijst. Zonder verplichtingen!

Ik broed al langer op het idee en nu ga ik het ook doen: een fotoworkshop met vrouwen rondom het thema ouder worden. Ik heb ermee gewacht omdat ik dacht dat ik ‘er zelf klaar mee’ moest zijn. Niet met verleppen, want dat gaat vanzelf verder, maar met het geraakt zijn. Ik kan toch moeilijk gaan huilen als ik geraakt word tijdens de workshop? En nu denk ik dat een traan bij mij best zou mogen, als die bovenkomt. Waarom ook niet. Er zal sowieso meer gelachen worden als het aan mij ligt. De brainstorm samen met Carolien Ziegelaar, die ook verleppende is, leverde in elk geval al veel hilarische en mooie ideeën op voor spel, oefening, uitwisseling en fotografie.

Tijd voor een prettige fotoworkshop met vrouwen, rondom het thema ouder worden

Het lijkt me een leuk onderzoek dat bovendien geweldige foto’s kan opleveren. Lachen (en huilen mag ook) om de rimpels, het hangvel, de spekjes of juist de magere snuit en alle andere veranderingen. Zien dat je er eigenlijk steeds mooier op wordt. Ik denk dat dat allemaal kan. Op 19 april van 13 – 16 uur met borrel erachteraan vindt de eerste workshop plaats. Wil je als eerste op de hoogte blijven?

Zet je op deze lijst. Zonder verplichtingen!