Wat deed ik fout?

Na twee succesvolle edities van het project Zien is Geloven!, koos ik een nieuwe datum en ging enthousiast van start met rondbazuinen. Maar waar het de eerste en tweede keer bomvol zat binnen drie weken, waren er nu slechts enkele aarzelende aanmeldingen en er kwamen zelfs afmeldingen. Nou moe? Wat deed ik fout? Was het moment verkeerd? Deed ik wel iets fout? Zouden de mensen ‘op’ zijn? Of was het gewoon anders deze keer? Eigenlijk moest ik me gaan overgeven aan het idee dat het ‘m nu echt niet ging worden. Maar, maar…

Wat deed ik fout?
Was het moment verkeerd?
Deed ik wel iets fout? Zouden de mensen ‘op’ zijn?

Dialoog met het bange geldmonster

“Zo haal je ‘het’ er nooit uit!” Gromde het bange geldmonster, met een rekenmachine in de klauwen. En inderdaad, de investeringen die ik heb gedaan om dit project op te zetten, zijn nog niet terugverdiend.
“Is dat erg,?” vroeg ik.
“Nou eh, dat is voor een ondernemer toch wel iets om in de gaten te houden,” sprak het geldmonster, in zachtere bewoordingen, maar met evenveel angst en oordeel.
“Het was een prachtig project voor al die mooie mensen! En voor mijzelf!” Riep ik er nog achteraan.
“Ja, erg fijn, maar je moet toch ook eten?”
“Ik eet toch? Ik verdien toch ook met andere dingen die ik doe?”
“Je hebt nog best tijd om mensen te enthousiasmeren!”
“Maar het voelt alsof het nu niet klopt…”
“Dat ga je toch niet hardop zeggen?” En eindelijk had ik door dat de dialoog niet vruchtbaar was en deze angst geen goede raadgever.

“Zo haal je ‘het’ er nooit uit!” Gromde het bange geldmonster, met een rekenmachine in de klauwen.

Iets anders

En toen sprak mijn vriend de verlossende woorden: “misschien was het wel een investering in iets anders.” Daar had zelfs het monster even niet van terug. De opmerking gaf meteen een nieuw perspectief en een hele berg lucht. Want wat heb ik veel geleerd van het bedenken, maken en leiden van het project. Wat mooi was de uitwisseling en hoe heerlijk om overal met volle overgave en zorg aan te werken. Wat mocht het stromen. Wat heb ik veel dingen gedaan die ik spannend vond, zoals video-tutorials maken en Skype-gesprekken voeren met onbekenden. Gewoon gedaan omdat het nu eenmaal de bedoeling was en bij zou dragen aan de kwaliteit en beleving van de opdrachten. En wat heb ik veel ontdekt over mezelf, wat ik kan, wat ik nog mag leren en hoe prachtig ik het vind om iets te kunnen betekenen voor mensen.

“Misschien was het wel een investering in iets anders.”

Het was inderdaad iets anders. Het was alleen geen investering. Het was het NU in actie. Het was helemaal wat het was: een project in volle flow. En ik vermoed dat er op een ander moment weer net zo veel enthousiaste deelnemers zullen trappelen om mee te doen, alleen nu in juni even niet.

En ik vermoed dat er op een ander moment weer net zo veel enthousiaste deelnemers zullen trappelen
om mee te doen, alleen nu in juni even niet.

vertel me wanneer ik weer mee kan doen met Zien is Geloven! –>